zaterdag 31 maart 2012

Love is really all around! :-)

Eén van mijn favoriete marktkramers staat vandaag 25 jaar op dezelfde plaats in Mechelen. Hij vertelde het me vorige week langs zijn neus weg. De man is rond de 80 jaar en hardhorend, dus ‘langs zijn neus’ weg omvatte heel wat ‘wablieftjes’ J.  Hoewel ik hem niet altijd kan verstaan, ben ik grote fan van deze man. Hij staat daar week na week met de meest brede glimlach en behandelt zijn zelf geteelde groenten alsof het zijn eigen kinderen zijn. Redenen genoeg dus om hem te vieren  vandaag!  

De bakkerin bij wie ik een taartje voor hem kocht, deed haar uiterste best om er een pareltje van te maken, met kaarsjes en vuurwerk erbij. De buurman-marktkramer verzon een hilarisch tafereeltje om het taartje te zegenen en de buurvrouw-marktkramer leende me haar aansteker om het feestje in te zetten. De voorpret onder ons viertjes alleen al was dolle pret.
Aangekomen aan het ‘feestkraam’, zongen de 3 andere klanten en ik een verjaardagsliedje. De man was zichtbaar ontroerd. Ik genoot van het kleine gebaar waar 7 verschillende mensen hun persoonlijke touch aan gegeven hadden.

En toen viel mijn oog op de achterkant van het kraam. Daar stonden flessen drank, bloemen en nog een taart… Ik had dus verschillende voorgangers die opgestaan waren met hetzelfde plannetje en het was nog maar 9.00u in de ochtend. Het daagde me weer; mensen zitten letterlijk boordevol goede intenties!  J
Toen ik met deze heerlijke gedachte mijn ronde verder zette, werd mijn aandacht getrokken door meer van dat: de oude man die zijn vrouw ondersteunde omdat zij moeite moest doen om te stappen… een heerlijk staaltje onvoorwaardelijke liefde. De jongen die half lopend het zebrapad overstak om de auto’s zo min mogelijk te laten wachten… prachtige goede daad. De vrouw in het postkantoor die geduldig 3 keer hetzelfde uitlegde aan een man die weinig Nederlands verstond… menslievendheid ten top. Het meisje dat iets van de grond raapte voor de vrouw die zich moeilijk kon bukken… mooi staaltje altruïsme.  De man voor mij in de bakker die extra vroeg was opgestaan om zijn kinderen te verrassen met donuts… vaderliefde op zijn best. De kerel die me tegenhield aan het rode licht toen ik met een overenthousiaste vaart kwam aangesneld… een ware levensredder! J

Zwaar beladen thuisgekomen, nam ik uitzonderlijk de lift naar mijn 'home sweet home' op de vierde verdieping. Doordrongen van mijn liefdevolle gedachtengoed, heb ik de lift stante pede weer naar de benedenverdieping gestuurd... opdat mijn medebewoners bij hun thuiskomst meteen de lift zouden kunnen nemen naar hun eigen verdieping. En wat, dacht ik zo bij mezelf, als de volgende gebruiker van de lift mijn bovenbuurvrouw is die op de vijfde verdieping wenst te vertrekken? Tja... je kan nu eenmaal niet voor iedereen goed doen zeker? I'll take that risk! JJ